Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego „Zawisza” Federacja Skautingu Europejskiego jest ruchem wychowawczym posługującym się metodą harcerską, opartym na zasadach religii rzymsko – katolickiej oraz uczestniczącym w wielkiej wspólnocie wiary i działania jaką jest Skauting Europejski
Nadać sens
Celem stowarzyszenia jest dostarczenie każdemu młodemu
człowiekowi środków do osobistego rozwoju w następujących pięciu dziedzinach:
-zdrowie i sprawność fizyczna,
-zmysł praktyczny,
-kształcenie charakteru,
-zmysł służby,
-życie religijne.
Metoda harcerska wychowuje zatem dziecko i nastolatka we wszystkich wymiarach jego osoby, również w wymiarze chrześcijańskim. Skauting europejski Chce przygotować młodego człowieka do dorosłego życia, stąd zna dobrze swoje miejsce, zawsze pełniąc rolę pomocniczą w stosunku do rodziny i szkoły.
-zdrowie i sprawność fizyczna,
-zmysł praktyczny,
-kształcenie charakteru,
-zmysł służby,
-życie religijne.
Metoda harcerska wychowuje zatem dziecko i nastolatka we wszystkich wymiarach jego osoby, również w wymiarze chrześcijańskim. Skauting europejski Chce przygotować młodego człowieka do dorosłego życia, stąd zna dobrze swoje miejsce, zawsze pełniąc rolę pomocniczą w stosunku do rodziny i szkoły.
Uczyć przez działanie
Oryginalność metody harcerskiej polega bez wątpienia
na tym, że jest ona szkołą działania. Zastęp harcerski nie jest miejscem gdzie
zdobywa się wiedzę w sposób bierny, ale wspólnotą praktycznej nauki życia
poprzez obcowanie z przyrodą, grę, życie w zastępie.
Wychowanie młodych przez młodych
Drugą oryginalną cechą harcerstwa jest, wydawałoby się
„szalony” pomysł wychowania młodych przez młodych. Z dala od wszelkiej
demagogii i dzięki prawu harcerskiemu akceptowanemu przez wszystkich, młodzi są
odpowiedzialni jedni za drugich poprzez sprawowanie konkretnych funkcji w
zastępie.
Wychowanie zróżnicowane
Aby stworzyć dobre warunki do wychowania chłopców i
dziewcząt i uszanować naturalne zróżnicowanie rozwoju psychofizycznego obu
płci, Stowarzyszenie postanowiło zaproponować rodzicom umieszczenie dziewcząt w
jednostkach żeńskich, a chłopców w męskich. Organizowanie od czasu do czasu
wspólnych zajęć pozwala na wzajemne poznanie i szanowanie drugiego w jego
niepowtarzalności i odmienności.
Metoda przystosowana do wieku
Aby naprawdę dać każdemu to , czego potrzebuje,
harcerstwo przystosowało również swoją metodę do etapów rozwoju młodego
człowieka: - wilczki (8-12 lat), harcerki i harcerze (12- 17 lat),
przewodniczki i wędrownicy (powyżej 17lat).
Uformowana i świadoma swego zadania kadra wychowawcza
Zastosowanie tej pedagogiki wymaga poważnej formacji
kadry, w którą ruch nieustannie inwestuje. Młodzi instruktorzy w wieku między
19 a 25 rokiem życia, uczestniczą minimum rok w pogłębionej formacji osobistej
oraz w jednym lub dwóch obozach szkoleniowych prowadzonych na wysokim poziomie.
W swoich zadaniach są wspomagani przez instruktorów nieco starszych wiekiem,
którzy służą im radą i są w każdej chwili do dyspozycji rodziców.
Historia
Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego „Zawisza” FSE
swój początek datuje na luty 1982 r., kiedy to grupa lubelskich instruktorów
zdelegalizowanego wraz z wprowadzeniem stanu wojennego Niezależnego Ruchu
Harcerskiego postanowiła kontynuować swoją działalność w ścisłej więzi i pod
opieką Kościoła (w ramach duszpasterstwa służby liturgicznej diecezji
lubelskiej, pod opieką ówczesnego biskupa lubelskiego Bolesława Pylaka).
Rozwijało się w formie półlegalnej, pod nazwą Harcerski Ruch Liturgiczny „Zawisza”, do roku 1990, kiedy uzyskało osobowość prawną.
W listopadzie 1995 r. Stowarzyszenie przystąpiło do Międzynarodowego Związku Przewodniczek i Skautów Europy - Federacji Skautingu Europejskiegoidentyfikując się z ideą, celami i pedagogiką Federacji. Organizacja Przewodniczki i Skauci Europy powstała w 1956 r. w krajach Europy zachodniej, aby poprzez pedagogikę skautową formować ludzi, którzy przyczynią się do odbudowania na gruncie wiary chrześcijańskiej jedności naszego kontynentu. W roku 2003 Federacja Skautingu Europejskiego uzyskało również, statut prywatnego stowarzyszenia wiernych świeckich Prawa Pontyfikalnego.
Stowarzyszenie uczestniczy ponadto w Federacji Harcerstwa Polskiego na statusie obserwatora, od listopada 1998r. jest członkiem Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich.
Rozwijało się w formie półlegalnej, pod nazwą Harcerski Ruch Liturgiczny „Zawisza”, do roku 1990, kiedy uzyskało osobowość prawną.
W listopadzie 1995 r. Stowarzyszenie przystąpiło do Międzynarodowego Związku Przewodniczek i Skautów Europy - Federacji Skautingu Europejskiegoidentyfikując się z ideą, celami i pedagogiką Federacji. Organizacja Przewodniczki i Skauci Europy powstała w 1956 r. w krajach Europy zachodniej, aby poprzez pedagogikę skautową formować ludzi, którzy przyczynią się do odbudowania na gruncie wiary chrześcijańskiej jedności naszego kontynentu. W roku 2003 Federacja Skautingu Europejskiego uzyskało również, statut prywatnego stowarzyszenia wiernych świeckich Prawa Pontyfikalnego.
Stowarzyszenie uczestniczy ponadto w Federacji Harcerstwa Polskiego na statusie obserwatora, od listopada 1998r. jest członkiem Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich.
Idea FSE
Oparta jest o trzy filary:
1) tradycyjną pedagogikę skautową Roberta Baden-Powella, wzbogaconą myślą francuskiego jezuity Ojca Jakuba Sevin (o. Sevin był twórcą skautingu katolickiego, jego proces beatyfikacyjny toczy się obecnie w Rzymie),
2) wiarę chrześcijańską - udział w Nowej Ewangelizacji, formacja religijna - pomoc w zdobyciu żywej więzi z Panem Bogiem podstawowym zadaniem,
3) jedność Europy chrześcijańskiej - w rozumieniu nauczania Jana Pawła II: jako odbudowa duchowej jedności starego kontynentu.
1) tradycyjną pedagogikę skautową Roberta Baden-Powella, wzbogaconą myślą francuskiego jezuity Ojca Jakuba Sevin (o. Sevin był twórcą skautingu katolickiego, jego proces beatyfikacyjny toczy się obecnie w Rzymie),
2) wiarę chrześcijańską - udział w Nowej Ewangelizacji, formacja religijna - pomoc w zdobyciu żywej więzi z Panem Bogiem podstawowym zadaniem,
3) jedność Europy chrześcijańskiej - w rozumieniu nauczania Jana Pawła II: jako odbudowa duchowej jedności starego kontynentu.
Pedagogika
Praca wychowawcza odbywa się w dwóch niezależnych nurtach: harcerek i harcerzy (męskim i żeńskim).
Nurty dzielą się na trzy gałęzie wiekowe, które stanowią komplementarny system wychowawczy znakomicie odpowiadający naturalnym etapom rozwoju młodego człowieka:
1) gałąź żółta: wilczki - wiek 8-12 lat, pracują w oparciu o „Księgę Dżungli” Ryduarda Kiplinga, główny cel wychowawczy to otwarcie na innych (wydobycie z dziecięcego egoizmu) - hasło „Ja i inni”, ukierunkowanie na Pana Boga poprzez zabawę, patron: św. Franciszek z Asyżu;
2) gałąź zielona: harcerki i harcerze - wiek 12-17 lat, główna i najliczniejsza gałąź w harcerstwie, pedagogika wspólnotowa: podstawą system małych, kilkuosobowych grup - zastępów, nauka życia we wspólnocie i społeczeństwie - hasło ”Ja wraz z innymi”, wychowanie poprzez działanie - przygodę (grę), kształtowanie podstawowych cnót ludzkich, pogłębianie i porządkowanie życia religijnego, patron: św. Jan Bosco;
3) gałąź czerwona-tzw. „Droga”: przewodniczki i wędrownicy - wiek 17+ lat, główny cel: pomoc w rozeznaniu i aktualizacji powołania życiowego, przygotowaniu do dorosłego, twórczego i odpowiedzialnego życia - hasło „Ja dla innych”, dewiza gałęzi: „Służyć”, pedagogika indywidualna, patroni: św. Teresa z Lisieux i św. Ignacy Loyola.
Celem ogólnym pedagogiki jest pomoc rodzinom katolickim w integralnym i całościowym wychowaniu młodego człowieka.
Cele szczegółowe zawierają się w 5 punktach:
1) troska o zdrowie i rozwój fizyczny,
2) kształtowanie zmysłu praktycznego,
3) formacja charakteru („celem harcerstwa jest ukształtowanie mężczyzn i kobiet z charakterem”),
4) służba bliźniemu,
5) formacja religijna (cel podstawowy - świętość, z nową siłą przypomniana i proklamowana przez Sobór Watykański II).
W swej pracy wychowawczej Stowarzyszenie zwraca pilną uwagę na współpracę z rodzicami oraz z księżmi duszpasterzami. Bez udziału tych ostatnich trudno wyobrazić sobie prawidłowo pracującą drużynę i obóz harcerski.
Federacja Skautingu Europejskiego w Europie: ponad 70 000 przewodniczek i skautów we Francji, Włoszech, Belgii, Niemczech, Austrii, Hiszpanii, Szwajcarii, Portugalii, Litwie, Rumunii, Węgrzech, Albanii, Łotwie, ponadto w organizacji afiliowanej w Kanadzie.
Opracowali:
Tomasz Szydło – Przewodniczący Stowarzyszenia
Tomasz Podkowiński – Sekretarz Krajowy Stowarzyszenia
Nurty dzielą się na trzy gałęzie wiekowe, które stanowią komplementarny system wychowawczy znakomicie odpowiadający naturalnym etapom rozwoju młodego człowieka:
1) gałąź żółta: wilczki - wiek 8-12 lat, pracują w oparciu o „Księgę Dżungli” Ryduarda Kiplinga, główny cel wychowawczy to otwarcie na innych (wydobycie z dziecięcego egoizmu) - hasło „Ja i inni”, ukierunkowanie na Pana Boga poprzez zabawę, patron: św. Franciszek z Asyżu;
2) gałąź zielona: harcerki i harcerze - wiek 12-17 lat, główna i najliczniejsza gałąź w harcerstwie, pedagogika wspólnotowa: podstawą system małych, kilkuosobowych grup - zastępów, nauka życia we wspólnocie i społeczeństwie - hasło ”Ja wraz z innymi”, wychowanie poprzez działanie - przygodę (grę), kształtowanie podstawowych cnót ludzkich, pogłębianie i porządkowanie życia religijnego, patron: św. Jan Bosco;
3) gałąź czerwona-tzw. „Droga”: przewodniczki i wędrownicy - wiek 17+ lat, główny cel: pomoc w rozeznaniu i aktualizacji powołania życiowego, przygotowaniu do dorosłego, twórczego i odpowiedzialnego życia - hasło „Ja dla innych”, dewiza gałęzi: „Służyć”, pedagogika indywidualna, patroni: św. Teresa z Lisieux i św. Ignacy Loyola.
Celem ogólnym pedagogiki jest pomoc rodzinom katolickim w integralnym i całościowym wychowaniu młodego człowieka.
Cele szczegółowe zawierają się w 5 punktach:
1) troska o zdrowie i rozwój fizyczny,
2) kształtowanie zmysłu praktycznego,
3) formacja charakteru („celem harcerstwa jest ukształtowanie mężczyzn i kobiet z charakterem”),
4) służba bliźniemu,
5) formacja religijna (cel podstawowy - świętość, z nową siłą przypomniana i proklamowana przez Sobór Watykański II).
W swej pracy wychowawczej Stowarzyszenie zwraca pilną uwagę na współpracę z rodzicami oraz z księżmi duszpasterzami. Bez udziału tych ostatnich trudno wyobrazić sobie prawidłowo pracującą drużynę i obóz harcerski.
Federacja Skautingu Europejskiego w Europie: ponad 70 000 przewodniczek i skautów we Francji, Włoszech, Belgii, Niemczech, Austrii, Hiszpanii, Szwajcarii, Portugalii, Litwie, Rumunii, Węgrzech, Albanii, Łotwie, ponadto w organizacji afiliowanej w Kanadzie.
Opracowali:
Tomasz Szydło – Przewodniczący Stowarzyszenia
Tomasz Podkowiński – Sekretarz Krajowy Stowarzyszenia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jeżeli chcesz skomentować, ujawnij się, nie chcemy anonimowych komentarzy.